De monniken van Westmalle brouwen al sinds 1856 een donker trappistenbier naast hun bestaande maaltijdbier. In 1926 passen ze het recept aan en brouwen ze het bier wat zwaarder door de ingrediënten te verdubbelen. Zo kwam het bier aan zijn naam Dubbel, hoewel velen hem vaak gewoon Trappist noemen. Dat recept is nog altijd de basis voor de Westmalle Dubbel die we nu kennen.
Het donker, roodbruine trappistenbier van Westmalle, de Dubbel, bevat dankzij nagisting op fles (7%) een rijke en complexe smaak. Die wordt gekenmerkt door toetsen van karamel, mout en fruitige esters die doen denken aan rijpe banaan. De eerste kennismaking met de Dubbel van Westmalle is een crèmekleurige dikke schuimkraag. Na het drinken laat deze een mooi kantwerk achter in het glas. Maar de echte herinnering van dit evenwichtige trappistenbier met zacht mondgevoel is ongetwijfeld de lange, droge afdronk.
